John C. Brunt, przekład polski ©Arkadiusz Bojko (Rozdział 7 część 2)
Nic tajemniczego – część 2.
Po pierwsze, musimy zauważyć słowa jakimi posłużył się Jezus w Ewangelii Mateusza 24:26-31. Jego uczniowie zadali Mu pytanie dotyczące zburzenia Jerozolimy i końca świata. Jak stwierdziliśmy wcześniej pewne aspekty Jego wypowiedzi dotyczą jednego wydarzenia, inne drugiego, jeszcze inne obu zagadnień jednocześnie. Jedak żaden z nich nie mówi o tajemniczym pochwyceniu wierzących mającym nastąpić przed Powtórnym Przyjściem. Przeczytajmy uważnie następujący fragment:
„Gdyby więc wam powiedzieli: Oto jest na pustyn – nie wychodźcie; oto jest w kryjówce – nie wierzcie. Gdyż jak błyskawica pojawia się od wschodu i jaśnieje aż na zachód, tak będzie z przyjściem Syna Człowieczego, Bo gdzie jest padlina, tam zlatują się sępy.
A zaraz po udręce owych dni słońce się zaćmi i księżyc nie zajaśnieje swoim blaskiem, i gwiazdy spadać będą z nieba, i moce niebieskie będą poruszone.
I wtedy ukaże się na niebie znak Syna Człowieczego, i wtedy biadać będą wszystkie plemiona ziemi, i ujrzą Syna Człowieczego, przychodzącego na obłokach nieba z wielką mocą i chwałą,
I pośle aniołów swoich z wielką trąbą, i zgromadzą wybranych jego z czterech stron świata z jednego krańca nieba aż po drugi.”
Rozważmy szereg elementów związanych z serią wydarzeń opisanych przez Jezusa w Ewangelii Mateusza:
Zjawisko będzie widzialne tak jak błyskawica, którą widać od wschodu do zachodu.
Ludzie na ziemi będą biadać.
Syn Człowieczy (Jezus Chrystus) powraca.
Powraca w chwale i z mocą.
Wydarzeniu towarzyszy dźwięk wielkiej trąby.
Aniołowie gromadzą ludzi na spotkanie Chrystusa.
Z opisu jasno wynika, że nic nie nosi tutaj znamion tajemniczości. Powtórne przyjście Chrystusa będzie widoczne, słyszalne, oraz towarzyszyć mu będą manifestacje mocy i chwały. Ten obraz zgadza się z tym, co znajdujemy w Księdze Objawienia (Apokalipsy) 1:7:
„Oto przychodzi wśród obłoków, i ujrzy go wszelkie oko, a także ci, którzy go przebili, i będą biadać nad nim wszystkie plemiona ziemi. Tak jest! Amen.”
Proroctwo Apostoła Jana dotyczące powtórnego przyjścia Jezusa Chrystusa opisuje najwyraźniej to samo wydarzenie, o którym czytamy w Ewangelii Mateusza r. 24. Tak samo jak tam, mamy tutaj ludzi, którzy będą biadać, jak też przedstawiony jest widzialny charakter zjawiska (ujrzy go wszelkie oko). Ponieważ to co opisuje Ewangelia Mateusza 24:40.41 pokrywa się z opisem Księgi Objawienia, powinniśmy rozumieć fragment z Ewangelii jako komentarz odnoszący się do wydarzeń związanych z powrotem Chrystusa, a nie czegoś co ma mieć miejsce siedem lat wcześniej. Kiedy Jezus mówi o tym, że jeden będzie zabrany, a drugi pozostawiony, po prostu zwraca uwagę na fakt, że nie wszyscy będą zbawieni gdy powróci. Nie implikuje jednak żadnego nagłego i tajemniczego zniknięcia ludzi przed Powtórnym Przyjściem.
Zaczynamy zatem dostrzegać całą serię wydarzeń związanych z powrotem Jezusa Chrystusa. Wśród nich znajduję się głos trąby i jawny, widzialny charakter Jego przyjścia. Jest to znaczące, że gdy patrzymy na obie wypowiedzi apostoła Pawła (1 List do Koryntian 15 i 1 List do Tesaloniczan 4), również zauważymy w nich dźwięk trąby, co wskazuje na fakt, że odnoszą się one do tego samego wydarzenia. Dalszym tego potwierdzeniem jest fakt, że w obu fragmentach jest mowa o zmartwychwstaniu, a zmartwychwstanie następuje przy powtórnym przyjściu Chrystusa (patrz r. 3).
Kiedy przyglądamy się na 1 List do Koryntian 15, musimy zacząć czytanie od w. 51:
„Oto tajemnicę wam objawiam: Nie wszyscy zaśniemy, ale wszyscy będziemy przemienieni. W jednej chwili, w oka mgnieniu, na odgłos trąby ostatecznej; bo trąba zabrzmi i umarli wzbudzeni zostaną jako nie skażeni, a my zostaniemy przemienieni.”
Pismo Święte wcale nie łączy idei szybkiej – w oka mgnieniu – przemiany z poglądem o tajemniczym pochwyceniu na siedem lat przed Powtórnym Przyjściem. Ta przemiana ma miejsce w czasie Powtórnego Przyjścia, kiedy trąba zabrzmi i umarli wzbudzeni zostaną – chodzi tu o to samo wydarzenie, które opisuje Ewangelia Mateusza r. 24.
Zobaczmy teraz jak dobrze ten obraz pasuje z myślą 1 Listu do Tesaloniczan 4:15-18:
„A to wam mówimy na podstawie Słowa Pana, że my, którzy pozostaniemy przy życiu aż do przyjścia Pana, nie wyprzedzimy tych, którzy zasnęli. Gdyż sam Pan na dany rozkaz, na głos archanioła i trąby Bożej zstąpi z nieba; wtedy najpierw powstaną ci, którzy umarli w Chrystusie,
Potem my, którzy pozostaniemy przy życiu, razem z nimi porwani będziemy w obłokach w powietrze, na spotkanie Pana; i tak zawsze będziemy z Panem. Przeto pocieszajcie się nawzajem tymi słowy.”
Ten fragment jasno ukazuje sekwencję wydarzeń. Paweł mówi, że ci którzy doczekają żywo nie pójdą do nieba wyprzedzając tych, którzy wcześniej zmarli. Ale jeśli wierzący mieliby być porwani z ziemi na siedem lat przed Powtórnym Przyjściem i zmartwychwstaniem, które ma dopiero wówczas nastąpić, wtedy żywi zostaliby zabrani do nieba przed tymi, którzy umarli – dokładnie, siedem lat wcześniej. Rozwijając swoją myśl apostoł dodaje, że Pan zstąpi z nieba na głos archanioła i trąby Bożej, czyli z elementami łączącymi to wydarzenie z serią innych, które jak już wcześniej zauważyliśmy wiążą się z Powtórnym Przyjściem. Szczególnie ważnym i jasno przestawionym elementem nauki Pawła jest to, że święci zostaną porwani… w obłokach w powietrze, co będzie miało miejsce po widzialnym powrocie Chrystusa i zmartwychwstaniu. Tak więc bycie „porwanym,” czy „pochwyconym” nie może odnosić się do tajemniczego porwania, które ma rzekomo nastąpić siedem lat przed Powtórnym Przyjściem. W Biblii, jest ono nierozerwalnie złączone z innymi wydarzeniami dokonującymi się w trakcie powtórnego przyjścia Chrystusa.
Co zatem będzie się działo w czasie powrotu Chrystusa?
Ciąg dalszy nastąpi